De Mevlevî Orde
Het woord Mevlevî betekent: behorend tot Mevlânâ. Wie zich verbindt met zijn weg, wordt gevormd door sohbet, semâ, zikir en adab. Deze weg leert je om een uiterlijk leven in de wereld (Dunya) te leven en tegelijk de aandacht te richten op het hart (Qalb).
Hz. Mevlânâ Rûmî benadrukt het het belang van trouw zijn aan de spirituele en religieuze basis, terwijl tegelijkertijd openheid en verbinding met de gehele mensheid wordt nagestreefd.
De Mevlevî-traditie is meer dan slechts een tarîqa. De Mevlevî-traditie is een weg van liefde, die verschillende vormen van expressie en toewijding samenbrengt. Kunst, muziek, poëzie en dienstbaarheid zijn in deze traditie onlosmakelijk met elkaar verbonden.
De weg in de praktijk
In de Mevlevî traditie zien we twee vormen van benadering:
De weg van de eenvoud soberheid, veel gebed en afzondering, waarbij men het ego- de nafs tempert door discipline (de weg van zühd).
De weg van liefde en vervoering, het hart in vuur zetten door muziek, semâ, en innerlijke vervoering (de weg van cezbe).
Beide wegen horen bij elkaar. Zoals de meesters zeggen: “In de weg van het temperen van de nafs is er altijd een glans van liefde, en in liefde altijd een kern van discipline.”
De weg is niet óf-óf, maar een harmonie van beide.
De Mevlevî-orde is een levende stroming. Het is geen systeem, maar een pad van liefde, tawhîd en adab, gedragen door sohbet, semâ en zikr.
Niet om onszelf groot te maken, maar om het ego neer te leggen.
Niet om te verdelen, maar om te verenigen.
Niet om te vergaren, maar om te onthouden dat alles aan Allah toebehoort.